Zamknięty w ciele

Dziś w portalu cnn można przeczytać o tzw. zespole "locked-in". Jest to jeden z najdziwniejszych syndromów spotykanych w praktyce klinicznej i opisanych w literaturze i tak na prawdę nadal niewiele o nim wiadomo. A niewiele wiadomo między innymi dlatego, że pacjenci z tym zespołem są zupełnie odcięci od otoczenia, zamknięci we własnych ciałach. Pozostają świadomi, mają całkowicie zachowane czucie, nie mogą natomiast ruszać żadnym mięśniem swojego ciała poza mięśniami gałek ocznych. Największym problemem w przypadku tych pacjentów, zarówno dla nich samych, jak i ich bliskich, jest niemożność komunikacji. Mogą oni jedynie odpowiadać na najprostsze pytania przy pomocu ruchów gałką oczną w górę lub w dół. Jeden z pacjentów z syndromem "locked-in", Jean-Dominique Bauby, w sposób niesamowity wykorzystał tą metodę do napisania książki poświęconej swoim przeżyciom. Książka, będąca jedynym dotychczasowym opisem syndromu od strony cierpiącego człowieka, została wydana w Polsce i nosi tytuł "Skafander i motyl"
Obecnie naukowcy pracują nad metodą, która umożliwiłaby pacjentom takim jak Bauby rozmawianie przy użyciu syntezatora mowy. W tym celu stworzyli specjalną elektrodę, która umieszczona w ruchowym ośrodku mowy w korze mózgowej pacjenta rozpoznaje sygnały mózgowe odpowiadające poszczególnym literom. Etap wszczepienia tej elektrody do mózgu lekarze mają już za sobą, obecnie trwają prace nad przekładaniem sygnału neuronalnego na głoski tworzone przez syntezator. Mimo, że czeka ich jeszcze dużo ciężkiej pracy, to metoda ta daje jak na razie pacjentom jedyną nadzieję na sprawniejszą komunikację ze światem zewnętrznym i na chociaż częściowe uwolnienie się z więzienia własnych ciał.